سطوح هورمونی در شکست لقاح

سطوح هورمونی برای باروری مهم است، زیرا فرآیندهای تولید مثل را در مردان و زنان تنظیم می کند. هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که توسط غدد و اندام های مختلف تولید می شوند و روی سلول ها یا بافت های هدف خاص عمل می کنند. برخی از هورمون های کلیدی که بر باروری تأثیر می گذارند عبارتند از:

هورمون محرک فولیکول (FSH): این هورمون رشد و بلوغ فولیکول‌های تخمدان‌ها را که حاوی تخمک هستند، تحریک می‌کند. همچنین تولید استروژن را تحریک می کند که رحم را برای لانه گزینی آماده می کند.

هورمون لوتئینیزه کننده (LH): این هورمون باعث تحریک تخمک گذاری می شود که آزاد شدن تخمک از تخمدان است. همچنین تولید پروژسترون را تحریک می کند که از بارداری حمایت می کند.https:

استروژن: این هورمون عمدتاً توسط تخمدان ها تولید می شود و چرخه قاعدگی، رشد ویژگی های زنانه و عملکرد اندام های تولید مثل را تنظیم می کند. همچنین بر مخاط دهانه رحم تأثیر می گذارد که به اسپرم کمک می کند تا به تخمک برسد.

پروژسترون: این هورمون عمدتاً توسط جسم زرد که باقیمانده فولیکول پس از تخمک گذاری است تولید می شود. رحم را برای لانه گزینی آماده می کند، بارداری را حفظ می کند و از تخمک گذاری بیشتر جلوگیری می کند.

هورمون آنتی مولرین (AMH): این هورمون توسط فولیکول های کوچک تخمدان تولید می شود و اندازه ذخیره تخمدان را نشان می دهد که تعداد و کیفیت تخمک های موجود برای تخمک گذاری است. سطح پایین AMH نشان دهنده ذخیره کم تخمدان است که می تواند شانس بارداری را کاهش دهد.

پرولاکتین: این هورمون توسط غده هیپوفیز تولید می شود و باعث تحریک تولید شیر مادر پس از زایمان می شود. همچنین ترشح FSH و LH را مهار می کند که می تواند بر تخمک گذاری و باروری تأثیر بگذارد.

هورمون محرک تیروئید (TSH): این هورمون توسط غده هیپوفیز تولید می شود و غده تیروئید را برای تولید هورمون های تیروئید تحریک می کند که متابولیسم و سطح انرژی را تنظیم می کند. اختلالات تیروئید می تواند بر تولید و عملکرد هورمون های تولید مثلی تأثیر بگذارد که می تواند باعث بی نظمی قاعدگی، مشکلات تخمک گذاری و ناباروری شود.

تستوسترون: این هورمون عمدتاً توسط بیضه ها تولید می شود و تولید و کیفیت اسپرم، رشد ویژگی های مردانه و میل جنسی را تنظیم می کند. سطوح پایین یا بالا تستوسترون می تواند بر تعداد، تحرک و مورفولوژی اسپرم تأثیر بگذارد که می تواند شانس لقاح را کاهش دهد.

اینها برخی از هورمون های اصلی هستند که بر باروری تأثیر می گذارند، اما بسیاری دیگر نیز وجود دارند که در شبکه پیچیده دستگاه تناسلی نقش دارند. عدم تعادل هورمونی می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند سن، سبک زندگی، رژیم غذایی، استرس، عفونت ها، داروها یا اختلالات ژنتیکی باشد. عدم تعادل هورمونی را می توان با آزمایش خون، آزمایش ادرار یا آزمایش بزاق تشخیص داد و بسته به علت و شدت بیماری می توان آن را با دارو، جراحی یا تکنیک های کمک باروری درمان کرد.